Breytinga þörf vestanhafs.

Það er ótrúlegt að horfa á að land með jafn sterka lýðræðiskennd og Bandaríkin skuli en halda sig við tveggja flokka kerfi, sem er að mati mínu ógeðslegasta lýðræðiskerfi sem til er.  Eins að Bretar skuli halda í það kerfi. 

Til að útskýra lítillega, virkar það svona, landinu er skipt í mörg kjördæmi, mjög mörg, og hvert kjördæmi fær einn þingmann, (þingmann og öldungardeildarþingmann í Bandaríkjunum) og sá sem fær flest atkvæði fer á þing.  Þetta skilar sér í tveggja flokka kerfi, þar sem eingöngu tveir stærstu flokkarnir eiga möguleika á að koma sér á þing.  Demókratarnir á Bretlandi voru ekki langt að baki verkamannaflokknum en urðu þó langt undir í þingmannatölunni útaf þessu rotna kerfi. 

Í Bandaríkjunum hafa menn sniðið sér stakk eftir vexti, og skipist pólitík þar í tvo flokka, sem eru eins ólíkir hvor öðrum og þeir eru sjálfum sér.  Þar sem eingöngu tveir flokkar eru í boði, hópast Friedmanistar, Evangelistar, McCarthyistar, Íhaldsmenn og allt sem til hægri mætti telja í Republikanaflokkin, þótt þeir séu mjög ólíkir flokkar frá hvor öðrum. 

Í Demókrataflokknum er hins vegar allt frá Bolsévikum, grænmetisætum(vinstri-grænum týpum) til eðlilegra manna.  Báðir flokkarnir hafa sína vitleysinga og venjulegt fólk, en báðir verða bendlaðir við vitleysinganna enda ekki úr öðru að velja. 

Við Ísleningar getum verið mjög ánægðir með kjördæmaskipan okkar, hún bíður mun fleirri flokkum þingsæti og þess vegna mun fleirri skoðunum raddir á þingi.  Í Bandaríkjunum eru oft háværustu barátturnar innanflokks, eins og Clinton/Obama, bæði úr sama flokki en bæði með mjög mismunandi skoðanir, sama gerðist þarna í Delaware sýndist mér. 

Eflaust vilja flokkarnir halda í þetta kerfi því þetta kerfi hentar stærstu tvem flokkunum svo vel, og meðan þessir stærstu tveir flokkar stjórna(Bandaríkjunum og Bretlandi) sjá þeir ekki ástæðu til að breyta til, og missa hugsanlega hluta valda sinna. 

Frambjóðandi Teboðsins sigraði